18 grudnia 2002 roku Zgromadzenie Ogólne Krajowej Rady Spółdzielczej uchwaliło Zasady etyki spółdzielczej.
Uchwała nr 11/2002 Zgromadzenia Ogólnego Krajowej Rady Spółdzielczej
z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie zasad etyki spółdzielczej
Współczesne warunki społeczno-gospodarcze wymagają określenia i kształtowania postaw kulturowych i moralnych uczestników poszczególnych grup zawodowych i niektórych zbiorowości życia społecznego, kulturalnego i gospodarczego nie tylko przez normy prawne, lecz także przez zasady etyczne kształtujące postawy moralne tych zbiorowości i ich uczestników zgodnie ze społecznym poczuciem moralności.
Zasady takie są często artykułowane uchwałami władz odpowiednich stowarzyszeń i innych organizacji społecznych, lecz równie często w doktrynie i piśmiennictwie poświęconym różnym dziedzinom życia społecznego.
Spółdzielczość polska, poddawana w poprzednich latach różnym presjom i wpływom, a i dzisiaj nie wolna od zjawisk sprzecznych z ideami i zasadami spółdzielczymi, potrzebuje sformułowania zasad, które mogą pomóc w kształtowaniu postaw etycznych, zarówno członków spółdzielni, jak i całej polskiej zbiorowości spółdzielczej.
Zgromadzenie Ogólne Krajowej Rady Spółdzielczej uznając potrzebę określenia wspólnych dla całego polskiego ruchu spółdzielczego zasad dotyczących pożądanych postaw etycznych spółdzielców i ich organizacji
postanawia
- Uchwalić „Zasady etyki spółdzielczej” stanowiące załącznik do niniejszej uchwały.
- Zwrócić się do wszystkich organizacji spółdzielczych z apelem o:
- Upowszechnienie zasad etyki spółdzielczej, określonych w części II załącznika do uchwały, wśród członków i pracowników spółdzielni oraz w lokalnych środowiskach,
- praktyczne stosowanie zasad etycznych, kształtujących postawy moralne i opinię społeczną o spółdzielczości.
przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego Krajowej Rady Spółdzielczej
(-) Alfred Domagalski
Zasady etyki spółdzielczej
I. Wstęp
Ruch spółdzielczy ma ponad półtorawiekową tradycję w służbie społeczeństwa. Powstał on z potrzeb społeczeństwa i nadal winien mu służyć przez tworzenie spółdzielni jako samorządnych zrzeszeń, wyposażonych w środki prawne do uczestniczenia w życiu gospodarczym i zaspokajaniu wspólnych aspiracji oraz potrzeb ekonomicznych, społecznych i kulturalnych swoich członków.
Z założenia swego spółdzielczość jest ruchem apolitycznym, obca mu jest dyskryminacja z powodów płci, rasowych, narodowościowych, społecznych, religijnych lub jakichkolwiek innych. Spółdzielnie działają na zasadach demokratycznych, a wszyscy członkowie mają równe prawa i obowiązki.
Podstawowe wartości ruchu spółdzielczego, które polska spółdzielczość w pełni akceptuje, określa deklaracja uchwalona przez XXXI Kongres Międzynarodowego Związku Spółdzielczego w 1995 r. w Manchesterze, znana jako zasady spółdzielcze.
Z wartości tych i zasad oraz polskich tradycji spółdzielczych wynikają przesłanki, które powinny kształtować postawę etyczną polskich spółdzielców. Nie zawsze uzyskują one charakter norm prawnych, ale zawsze powinny czerpać swą moc z poparcia społeczności spółdzielczej, tak aby mogły służyć dobru samych spółdzielców i wpływać na pozytywne kształtowanie się obrazu spółdzielczości w oczach całego społeczeństwa polskiego.
II. Podstawowe zasady
Spółdzielczość kieruje się następującymi zasadami:
- Dobrowolności, powszechności i dostępności członkostwa w spółdzielniach bez żadnych ograniczeń, które będąc wynikiem swobodnego wyboru członków i otwartości spółdzielni, prowadzą do identyfikowania się we wspólnocie celów i zadań.
- Demokracji wewnątrzspółdzielczej, obejmującej w szczególności:
- poszanowanie dobra ogółu członków,
- wierność przyjętym zasadom bez zagrażania innym,
- równość praw i obowiązków,
- czynne i bierne prawo wyborcze do wybieralnych organów spółdzielni i uczestniczenie w pracach organu, do którego członek został wybrany,
- wykonywanie prawa kontroli i krytyki oraz poddawanie się kontroli i krytyce,
- życzliwość, lojalność i rzetelność wobec innych członków spółdzielni.
- Solidarności spółdzielczej, która powinna być realizowana w szczególności przez:
- rozwijanie współpracy między organizacjami spółdzielczymi,
- dzielenie się z innymi organizacjami spółdzielczymi wiedzą i doświadczeniem,
- poszanowanie praw innych organizacji spółdzielczych,
- dbałość o wspólne dobro spółdzielni, którym jest zarówno wartość materialna, jak i jej - dobre imię oraz autorytet społeczny.
- Podnoszenia kwalifikacji członków spółdzielni.
- Poszanowania kontrahentów spółdzielni poprzez rzetelność, uczciwość, fachowość i kulturę postępowania we wzajemnych stosunkach.
- Współpracy organizacji spółdzielczych ze społecznością lokalną.