Dzieje Chorzowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej rozpoczynają się 19 lutego 1908 roku. Wtedy to w sali Hotelu „Hrabia Reden” (dziś mieści się tam Teatr Rozrywki) zebrała się grupa urzędników wszystkich chorzowskich państwowych i komunalnych instytucji oraz robotników i urzędników kopalń i hut, aby obradować nad stworzeniem spółdzielni budowlanej dla Królewskiej Huty i okolicy.

Spotkanie zwołał Wilhelm Wolczyk, a prowadził nauczyciel Poppe. Podczas zebrania zapadła jednomyślna decyzja o podjęciu starań zmierzających do utworzenia spółdzielni budowlanej. Wybrano komisję, której zadaniem było poprowadzenie czynności organizacyjnych. W jej skład weszli: nauczyciele - Poppe i Wincenty Morawe, urzędnicy komunalni - Oskar Piel i Henryk Kaptur, urzędnicy kolejowi - Luddike, Paweł Morciniec i Walter, sztygarzy maszynowi - Feldt i Karol Czech i budowniczy Peschel. Razem 11 osób.

Dwa tygodnie później - 2 marca - odbyło się zebranie tej komisji, w trakcie którego uzgodniono zasadnicze treści statutu, ustalono, że rada nadzorcza będzie liczyć 12, a zarząd 3 osoby, określono wysokość jednego udziału, wysokość wpisowego oraz wysokość kwoty zabezpieczenia. Ustalono również, że organizacja będzie sie nazywała Wohnungsbauverein für Kőnigshütte und Umgegend, czyli organizacja budowy domów dla Królewskiej Huty i okolicy. Zespół ten spotkał się jeszcze dwukrotnie: 10 i 19 marca.

Wydano odezwę do ludności Królewskiej Huty, w której wzywano do licznego przystępowania do spółdzielni. Na jej skutek zgłosiło się 251 interesantów, jednakże w samym dniu założenia przystąpiło do spółdzielni tylko 108, w ciągu roku jeszcze dalszych 60 osób.

21 marca 1908 roku w sali Hotelu Parkowego (do niedawna mieścił się tam dom kultury kop. Prezydent) z udziałem 168 zainteresowanych odbyło się zabranie założycielskie. Ustalono tekst statutu i wybrano pierwszą Radę Nadzorczą w składzie: Franciszek Borek, Karol Czech, Wilhelm Bogaczek, Jan Gawletta, Brunon Herzog, Wiktor Kalinke, Henryk Kaptur, Paweł Leder, Paweł Morciniec, Oskar Piel, Bernard Schulz, Emil Schulz. Do pierwszego Zarządu wybrano: Wilhelma Wolczyka, który zarządowi przewodniczył, Józefa Barteczko i Wincentego Morawe. Józef Barteczko był w Zarządzie zaledwie pięć dni, bowiem ze względu na obowiązki zawodowe jego przełożeni nie pozwolili mu pełnić w spółdzielni funkcji związanej z finansami. W czerwcu powołano go w skład Rady Nadzorczej w miejsce Bernarda Schulza. Został w niej zastępcą prezesa. Natomiast na jego miejsce do Zarządu wybrano Karola Mullera. Z Rady Nadzorczej ustąpił także Henryk Kaptur, którego zastąpił Jan Maniura. Pierwszym prezesem Rady Nadzorczej, bo tak zwała się wówczas ta funkcja, został Brunon Herzog.

Po wyborze Rady Nadzorczej, zabrano się energicznie do dzieła. Zgłoszono spółdzielnię w Sądzie. 16 kwietnia 1908 roku została zarejestrowana. Wydano specjalną odezwę do ludności. Porozumiano się z już istniejącymi spółdzielniami budowlanymi i zakupiono teren tak, iż jeszcze w tym samym roku można było przystąpić do budowy pierwszego bloku domowego, przy dzisiejszej ulicy Kordeckiego.

Motorem wszystkich działań spółdzielni był w pierwszym roku jej istnienia Wilhelm Wolczyk. To on już 20 kwietnia, a więc w miesiąc od powołania spółdzielni, doprowadził do rozpoczęcia budowy pierwszego domu.